تری فلوپرازین|فرهنگ دارویی موثر در مداخلات گفتاردرمانی-کاردرمانی-گفتار توان گستر حصارک بالا 09121623463

مکانیسم اثر تری فلوپرازین

مکانیسم اثر داروی تری فلوپرازین دقیقا شناخته شده نیست. احتمالا مکانیسم اصلی مربوط به اثرات آنتی دوپامینرژیک دارو است کهاثرات ضد سایکوز و ضد جنون ایجاد می کند.

فارماکودینامیک

تری فلوپرازین اثرات ضعیف آنتی کولینرژیکی و خواب آوری و تاثیرات خارج هرمی قوی دارد. اثرات ضداستفراغ تقریبا قدرتمندی نیز دارد. اثر اصلی دارو اثرات آنتی دوپامینرژیک می باشد.

فارماکوکینتیک

• تری فلوپرازین بعد از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود . 
• حداکثر غلظت پلاسمایی دارو در افراد مختلف متفاوت است. فنوتیازین ها به خوبی در بافت ها و مایعات بدن توزیع شده و از جفت نیز می گذرند. در داخل شیر مادر هم ترشح می شوند . 
• اتصال پروتئینی دارو بالاست و در کبد شدیدا متابولیزه شده و داروی تغییر نیافته و متابولیت ها در ادرار و مدفوع دفع می شوند . 
• نیمه عمر داروی تری فلوپرازین در مصرف خوراکی حدود 12 تا 24 ساعت می باشد.

موارد مصرف تری فلوپرازین

کنترل شیزوفرنی , درمان کوتاه مدت اضطراب منتشر غیر سایکوتیک

مقدار مصرف تری فلوپرازین

** بزرگسالان 
– شیزوفرنی 
شروع درمان با 2 تا 5 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز و در ادامه دوز نگهدارنده 15 تا 20 میلی گرم در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 40 میلی گرم). بیشترین اثر درمانی دارو طی 2 تا 3 هفته شروع می شود. 
– اضطراب 
1 تا 2 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 6 میلی گرم در روز) مدت درمان نهایتا 12 هفته . کمترین دوز موثر روزانه باید مصرف شود. 
** سالمندان 
– شیزوفرنی 
شروع درمان با 2 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز و در ادامه دوز نگهدارنده 15 تا 20 میلی گرم در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 40 میلی گرم). بیشترین اثر درمانی دارو طی 2 تا 3 هفته شروع می شود. 
– اضطراب 
1 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 6 میلی گرم در روز) مدت درمان نهایتا 12 هفته . کمترین دوز موثر روزانه باید مصرف شود و از انجا که نیمه عمر دارو بلند است امکان مصرف یک بار در روز دارو وجود دارد. 
** کودکان 
– شیزوفرنی 
• 6 تا 12 سال : شروع دارو با دوز 1 میلی گرم یک یا دو مرتبه در روز و در ادامه با 1 تا 15 میلی گرم در روز ادامه داده می شود . 
• بزرگتر از 12 سال : شروع درمان با 2 تا 5 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز و در ادامه دوز نگهدارنده 15 تا 20 میلی گرم در روز ( حداکثر دوز مجاز روزانه 40 میلی گرم). بیشترین اثر درمانی دارو طی 2 تا 3 هفته شروع می شود.

هشدارها

در بیماران مسن مبتلا به سایکوز مرتبط با دمانس, داروهای ضد سایکوز ریسک مرگ و میر را افزایش می دهند. بنابراین تری فلوپرازیندر درمان این بیماران جایگاهی ندارد.
– مجموعه ای از علائم بالقوه کشنده که گهگاه به سندرم بدخیم نورولپتیک ربط داده می شود در ارتباط با داروهای ضدسایکوز گزارش شده است .
علائم بالینی این سندرم بدخیم عبارتند از : سختی عضلانی, تغییرات خلقی و شواهد ناپایداری اتونومیک ( ضربان قلب یا فشارخوننامنظم, تاکیکاردی, تعریق بیش از حد و نامنظمی ضربان قلب). مدیریت این سندرم با قطع سریع داروی ایجاد کننده و درمان علامتی سریع علائم سندرم می باشد. در خصوص دارو درمانی جهت درمان این بیماری, اتفاق نظر وجود ندارد.
-در صورت ایجاد افت فشارخون, نبایستی اپی نفرین استفاده شود چراکه اثرات آن توسط تری فلوپرازین مسدود و حتی گاهی برعکس می شود. در صورت نیاز به یک داروی وازوپرسور, نوراپی نفرین باید استفاده شود. افت شدید فشارخون ممکن است در مصرف فنوتیازین ها , در بیماران مبتلا به اختلالات میترال یا فئوکروموسیتوما ایجاد شود.
-سندرم دیسکنزی تاخیری مجموعه علائم معمولا غیرقابل برگشت است که بیشتر در افراد مسن خصوصا سالمندان خانم به دنبال مصرف دوز بالا یا طولانی مدت تری فلوپرازین ایجاد میشود.
-ترکیبات حاوی تری فلوپرازین با کاهش آستانه تشنج ممکن است در افراد مستعد باعث ایجاد تشنج شود. بنابراین در این افراد باید با احتیاط تجویز شود و در بیماران مصرف کننده داروی ضد تشنج , دوز داروی ضدتشنج باید افزایش یابد.
-از آنجایی که مصرف تری فلوپرازین می تواند باعث خواب آلودگی و کاهش هوشیاری شود, بهتر است تا مشخص شدن اثرات دارو از رانندگی و انجام فعالیت های دقیق خودداری شود.
-در مطالعات بالینی, وقوع لکوپنی, نوتروپنی و آگرانولوسیتوز گزارش شده است. در صورت بروز علائم عفونت بیمار علائم را گزارش کند و در صورت کاهش تعداد گلبولهای خون باید تری فلو پرازین قطع و درمان آنتی بیوتیکی شروع شده و بعد راهکار درمانی مناسب اتخاذ شود.
-در مواردی یرقان کلستاتیک و آسیب کبدی گزارش شده است. در صورت ایجاد تب یا علائم مشابه سرماخوردگی,بررسی تست های کبدی لازم است و در صورت بالا رفتن آنها بایستی دارو قطع شود.
-در صورت بروز رتینوپاتی مصرف دارو باید قطع شود و تست های لازم جهت بررسی شدت آسیب چشمی انجام شود.
– اثرات ضد تهوع دارو ممکن است اثرات سمی و اوردوز سایر داروها را بپوشاند و ممکن است شرایطی مانند انسداد روده, تومورهای مغزی و سندرم ری از دید مخفی بماند.
-دارو باعث افزایش سطح پرولاکتین می شود که در مصرف طولانی یا با دوز بالا ممکن است باعث نازایی یا ترشح شیر شود.
-در مصرف همزمان با سایر داروهای آنتی کولینرژیک ممکن است باعث ایجاد میدریاز شود بنابراین در گلوکوم باید با احتیاط مصرف شود.

نکات قابل توصیه

•در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود :
سابقه آلرژی به دارو یا ترکیبات آن و علائمی که ایجاد شده است( راش پوستی, کهیر, خارش, اشکال در تنفس, سرفه, ادم صورت و زبان).
• در صورت وجود بیماریهای زیرقبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود :
مشکلات خونی, بیماریهای مغز استخوان, مشکلات مغزی, کبدی و کاهش تعداد سلولهای خونی.
• موارد زیر با پزشک مطرح شود :
خواب آلودگی شدید, مصرف الکل یا سایر داروهای کاهنده هوشیاری ( فنوباربیتال, اکسی کدون و …).
• احتمال ایجاد سندرم نورولپتیک بدخیم با علائم تب, کرامپ و سفتی عضلات, سرگیجه, سردرد شدید, گیجی, اختلال تفکر, تپش قلب و تعریق شدید وجود دارد .
• مصرف دارو بدون توجه به غذا صورت گیرد و در صورت ایجاد عوارض گوارشی بعد از غذا مصرف شود.
• برای کاهش احتمال سرگیجه افزایش دوز به تدریج صورت گیرد و بعد از تزریق فرم عضلانی مدتی به حالت دراز کشیده باقی بماند.
• علائم عفونت و شبه آنفولانزا گزارش شود.
• در صورت فراموش کردن یک دوز دارو باید بلافاصله استفاده شود ولی اگر تا دوز بعدی زمان زیادی باقی نیست از دوز فراموش شده صرف نظر شده و برنامه عادی مصرف دارو ادامه یابد و دوز دارو 2 برابر نشود.

عوارض جانبی تری فلوپرازین

خشکی دهان , تاری دید , سرگیجه , بی اشتهایی , واکنشهای پوستی , افزایش وزن , خواب آلودگی , واکنش های خارج هرمی , گالاکتوره, دیسکینزی , علائم شبه پارکینسون , دیستونی , اکاتزیا , آمنوره , ضعف عضلات , سندرم نرولپتیک بدخیم

تداخلات دارویی تری فلوپرازین

اپی نفرین , پروپرانولول , ترتینوئین , فنتانیل , تری فلونوماید , پتاسیم سیترات , پروکائین آمید , وندتانیب , هالوفانترین , آمینولوولینیک اسید خوراکی , آمینولوولینیک اسید موضعی , دروپریدول , سافینامید , تاپنتادول , اینداپامید , آرسنیک تری اکساید , گرپافلوکساسین ,لیتیوم , دیورتیک تیازیدی

موارد منع مصرف تری فلوپرازین

دیسکرازی خونی , حساسیت مفرط به دارو , کما , عدم هوشیاری , مصرف همزمان با دپرسانت های سیستم اعصاب مرکزی , تضعیف مغز استخوان , آسیب شدید کبدی

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )